SVIJ 1 - FC VVC 1 uitslag: 2 - 2 (0 - 0)

Vandaag de reis naar IJmuiden om de lokale SV de bestrijden.

Jerry gaf aan daar nog nooit gewonnen te hebben, maar voor ondergetekende is ooit een kampioenschap binnen gehaald in 1980, 22 maart om precies te zijn. Toen nog in de HVB en met s.v. S.M.S., waaruit in 2005 – samen met vv Nieuw-Vennep - het huidige FC VVC is ontstaan. Aangezien onze huisfotograaf een expeditie naar het Noorderlicht had ondernomen, hebben we voor de liefhebbers wat archiefbeelden uit vervlogen tijden, maar misschien nog wel enigszins bekend voor de oudere jongeren onder ons.

Afijn, terug naar de bittere realiteit van afgelopen zaterdag, want na twee prachtige overwinningen op de naaste concurrenten, was het zaak om die lijn door te trekken. Anders waren die zeges, hoe mooi ook, voor des keizers baard. Een groot aantal afwezigen in verband met vakanties en blessures, maar wel weer met een bijna fitte Louis terug in het hart van de verdediging. Marwan nu in een rol achter de spitsen, een rol die hij als invaller tegen Parkstad ook zo goed invulde en verder de vertrouwde voorhoede. Verder weinig aanpassingen in de opstelling.

VVC kwam aardig uit de startblokken, zeker toen Joes na 5 minuten al een heerlijke kans kraag om te schieten, maar ervoor koos om af te leggen, hetgeen nergens toe leidde. Na een kwartier werd Marco met de rug naar het doel prima ingespeeld en legde hij ook keurig terug op Nima, die iets te druistig naast de kruising mikte. De beste kans kwam na een half uur, toen Dylan een vrije trap – toegekend wegens het onreglementair stuiten van Joes – door de keeper gekeerd zag worden. Op slag van rust kreeg Tom een mooie schietkans, na weer goed doorgaan van Joes, maar schoot te gehaast en hoog over.

Een brilstand met de rust dus en de nodige aanwijzingen om toch vooral scherp te blijven, dan zou die kans er wel ingaan. Die liep dus precies 180 graden anders, toen we eigenlijk vanaf de aftrap de 1-0 achter Neil zagen ploffen. Gelukkig voor ons, kamen we een minuut later alweer op gelijke hoogte, toen Joes op links dit keer zijn tegenstander te snel af was en de bal voorlegde op Donny, die beheerst de gelijkmaker binnenschoof …met rechts nota bene!!! De voor uitwedstrijden in prachtig oranje gestoken VVC-ers behielden overwicht, zonder echt goed te spelen, hetgeen resulteerde in kleine mogelijkheden voor Marco en weer Tom, die een schot naast zag gaan.

In een poging met vers bloed het tij te keren, werden Brian, Ivar en Seth gebracht ten koste van Joes, Louis en Marwan. Dit pakt helaas totaal verkeerd uit toen een onnodig ingeleverde bal leidde tot een snelle omschakeling van de kustbewoners en we weer tegen een achterstand aankeken. Yassine werd nog gebracht voor Tom, om extra aanvallende impulsen te geven. We moesten tot de 85e minuut wachten, toen een vrije trap van Donny werd ingedraaid en Marco de bal op de achterlijn weer prima terug kopte, waarna Emile in standje hopeloos toch nog de gelijkmaker kon binnenschuiven.

Het werd aan het eind nog een beetje onvriendelijker. Zeker toen er vanaf de SVIJ dug-out een extra bal het veld werd ingerold toen Dylan een vrije trap snel wilde nemen…gevolg was uiteindelijk dat een speler van SVIJ en ook Jason met rood konden vertrekken. Aan de stand veranderde echter niets meer, waardoor we toch enigszins ontgoocheld weer richting Nieuw-Vennep togen.

Aan de andere kant heb ik geen moment de ploeg aan het werk gezien, die zoals tegen Parkstad én vooral tegen Hoofddorp aangaf, aansprak te willen maken op de koppositie. Daarmee is dan een gelijkspel misschien wel het meest haalbare geweest en zullen de koppies snel weer fris moeten worden om het seizoen niet in mineur af te sluiten. Volgende week Overbos thuis, daar hoeven we als het goed is niemand voor te motiveren!

Sportieve groet en tot volgende week aan de Montreallaan
AJ

Hier wat oude foto’s van Arie Jaap uit de oude doos, toen hijzelf kampioen werd tegen SVIJ in vervlogen dagen (1980)