FC VVC 1 - CVV Vlug en Vaardig 1 Uitslag: 1 - 0 (0 - 0)

De eerste superzaterdag zit erop. En wat een feest op de club. Allereerst natuurlijk de opening van het panna-veldje (uit opbrengst van de Grote Clubactie) door niemand minder dan Koen Zitoen.

Dat trok enorm veel jeugdige fans om een potje te spelen en daarna natuurlijk een foto en handtekening met de ster van FC Straat.

Ondertussen had ons tweede al afgetrapt en hoewel er tegen DVVA 3 zeker kansen waren op meer, werd uiteindelijk met 1-3 verloren. En dan de hoofddis van deze zaterdag, het eerste tegen Vlug en Vaardig (V&V) uit Amsterdam. Een aantal jaren geleden (2015-2016) nog een bekende tegenstander in de derde klas B, waar we toen uit een monsterscore van 0-8 wisten te behalen, met club iconen als o.a. Wouter, Kevin, Mathijs en Menno.

Dat het vandaag anders zou worden was wel duidelijk, aangezien V&V vorige week heel knap van Haarlem-Kennemerland had gewonnen met 4-1 en ze in de voorbereiding, dus ook beker, alles hadden gewonnen. De druk zat erop dus. En met de entourage van deze middag was ook niets mis. Heerlijk voetbaltemperatuurtje en dus ook veel toeschouwers langs de lijn.

In de opstelling toch het nodige gepuzzel wegens het wegvallen van Stef, maar daarvoor was Jesse gelukkig weer terug en vormde met Sasan en Dylan het middenveld, Daan en Remco centraal achterin en wegens het langdurig wegvallen van Daniël (door pijnlijke landing vorige week tegen United DAVO tot de winterstop niet beschikbaar) verhuisde Nima naar rechts en speelde Robin op linksback. Voorin natuurlijk Jamil, Marco en Donny voor de offensieve daadkracht! Doordat de O-23 niet speelde vandaag hadden we zelfs de luxe van een reservekeeper op de bank in de vorm van Jason Kooistra, terwijl we met Joes, Yassine, Marwan, Bohdi, Emile en Tom nog de nodige kwaliteiten achter de hand hadden!

De beginfase bleek lastig voor VVC. De combinaties lukten niet, mede door het goed en hoog druk zetten van V&V, waardoor vaak de lange bal moest worden gehanteerd, in plaats van dat we van achteruit op konden bouwen. We kwamen in de eerste minuut dan ook goed weg toen een scrimmage voor ons doel, uiteindelijk afdoende gepareerd kon worden door Neal, maar we waren gewaarschuwd! Het eerste kansje voor VVC was na een minuut op 7 toen Marco Donny goed wegstuurde, maar zijn schot was een prooi voor de (lange) keeper. Andersom had Marco een goede kans uit een vrije trap van Donny, maar hoewel hij hoog genoeg kwam, miste hij de bal op een haar bij de tweede paal. De beste kans was voor Jamil na een half uur spelen, die knap een aantal Amsterdammers passeerde maar daarna onnauwkeurig over mikte. Even later was het Jesse die uit een vrije trap op zo’n 25 meter recht voor het doel mocht aanleggen, maar helaas spatte de bal op de bovenkant van de kruising uiteen. Daan probeerde even later een corner van Dylan binnen te werken met zijn rug, maar ook die bal ging over.

In de rust werd gehamerd op het feit dat we – ondanks het feit dat we moeizaam startten – het heft steeds meer in handen kregen en geduldig moesten blijven.

Vlak na rust een variant op onze corner door de bal op de punt zestien te plaatsen waar Dylan de bal voor gaf en Jamil aanspeelde, maar deze vond geen ruimte om uit te halen. Diezelfde Jamil kreeg een minuut later alweer wederom een dot van kans, toen Donny de bal met rechts op maat voorgaf, maar koppen is niet Jamil’s eerste kwaliteit. Die eerste kwaliteit kwam luttele seconden later heerlijk tot zijn recht, toen Jamil attent reageerde op een teruggeplaatste bal in de V&V verdediging, er als de kippen bij was om de bal te onderscheppen en na nog een verdediger te hebben uitgespeeld ook de keeper kansloos liet. De bevrijdende 1-0 was een feit.

Nadat Remco tegen een gele kaart was opgelopen wegens tijdrekken, werd hij – ook enigszins aangeslagen – gewisseld voor Emile, terwijl ook Sasan plaats maakte voor Tom, waardoor we iets meer verdedigende capaciteit inbrachten. Nima incasseerde ook nog geel voor een overtreding en maakte kort hierop plaats voor Bohdi, terwijl Donny werd vervangen door Marwan. V&V drong verder aan, maar kwam niet verder dan een vrije trap op de rand van de 16, die door Neal keurig werd geklemd. Hun beste kans kwam even later toen een bal vanaf links prachtig werd ingeschoten met een heerlijke krul, maar gelukkig voor ons langs de goede kant van de paal ging.

Jamil liet nog even zien waarom hij voor menig verdediger een nachtmerrie is en vaak alleen onreglementair gestopt kan worden. Dit leverde in blessuretijd dan ook nog een wissel op voor Joes, toen Jamil met een bebloede lip het veld moest verlaten.

De overwinning kwam niet meer in gevaar en rest mij het publiek te bedanken voor de support en de prima lijdende scheidrechter te complimenteren met zijn optreden. Een verademing om eens iemand te hebben die het spel aanvoelt en deze - overigens verder ook sportieve – wedstrijd, probleemloos tot een goed einde brengt.

Volgende week naar Atletico Amsterdam, wederom een geheel onbekende tegenstander, maar wel vorige week met 2-0 van Velsenoord gewonnen, terwijl gisteren Haarlem-Kennemerland een maatje te groot was met 3-2. Kortom, we moeten in deze flow blijven. Alhoewel dat pas aan het eind van de rit zal blijken, werd gememoreerd dat we nu al 4 punten meer hebben dan vorig jaar na 2 wedstrijden en dat dit precies de punten die we tekort -kwamen aan het eind van de rit! Anyway, we gaan het meemaken, maar vooralsnog zitten we er lekker in en was het na afloop nog lang onrustig aan de Montreallaan….

Tot volgende week

Sportieve groet,
AJ

Foto's gemaakt door Jan Klootwijk